Postautor: trader75 » 28 sty 2024 18:15
) Mają oni wielkie zaufanie do dobroci i potęgi Najświętszej Dziewicy, swej
Dobrej Matki, i wzywają nieustannie Jej pomocy; wpatrują się w Nią, jako w
Gwiazdę przewodnią, wskazującą im kierunek i prowadzącą ich szczęśliwie do portu
zbawienia. Szczerym sercem odsłaniają Jej swe troski i potrzeby. Powierzają się Jej
miłosierdziu i dobroci, by za Jej wstawiennictwem uzyskać przebaczenie grzechów
lub doznać Jej matczynych pieszczot w smutkach i trudnościach. W cudowny sposób
zagłębiają się, ukrywają i zanurzają w Jej kochające i dziewicze Serce, by zapłonąć
czystą miłością, by oczyścić się z najmniejszej skazy i posiąść w całej pełni Jezusa,
który tam przebywa, jako na najchwalebniejszym swym tronie. O, jakież to
szczęście! Nie wierzcie - mówi opat Guerric - by większym miało być szczęściem
przebywać na łonie Abrahama niż na łonie Maryi, gdyż tam Pan swój tron umieścił.
Inaczej odrzuceni: pokładają całą swoją nadzieję w sobie, wraz z synem
marnotrawnym spożywają pokarm wieprzów, z ropuchami żywią się samą ziemią,
jak ludzie światowi kochają jedynie rzeczy widzialne i zewnętrzne, nie mają
upodobania w słodyczach Serca Maryi, nie znajdują pewnej ufności i silnego oparcia
w Najświętszej Dziewicy, Dobrej Matce. Kochają i zaspokajają marny głód, który
odczuwają na zewnątrz, jak mówi św. Grzegorz, ponieważ nie chcą kosztować
słodyczy, jaką noszą gotową we własnym wnętrzu oraz we wnętrzu Jezusa i Maryi.
5.) Wreszcie, wybrani strzegą ścieżek Najświętszej Dziewicy, swej Dobrej
Matki, to znaczy naśladują Ją i na tym polega ich szczęście i pobożność. Stanowi to
niewątpliwie znamię ich przyszłej chwały wiecznej, jak to im ta Dobra Matka mówi:
„Błogosławieni, którzy dróg moich strzegą (Prz 8,32), czyli szczęśliwi są ci, którzy z
pomocą łaski Bożej ćwiczą się w moich cnotach i którzy idą śladami mego życia. Są
oni szczęśliwi za życia dzięki obfitości łask i słodyczy, których udzielam im z
własnej pełni o wiele obficiej niż tym, którzy mnie nie naśladują tak wiernie.
Szczęśliwi są w godzinę śmierci, tak łagodnej i spokojnej dla nich, przy której
zazwyczaj jestem obecna, by sama wprowadzić ich do radości wiecznej. Szczęśliwi
są wreszcie w wieczności, gdyż żaden z mych wiernych i dobrych sług, który za
życia naśladował me cnoty, jeszcze nie zginął”.
73
Przeciwnie odrzuceni: bywają nieszczęśliwi za życia, w godzinie śmierci i w
wieczności, gdyż nie naśladują cnót Najświętszej Dziewicy, zadowalając się tym, że
czasem wstąpią do jakiegoś bractwa, że odmówią kilka modlitw na Jej cześć lub
spełnią powierzchownie jakieś inne ćwiczenie pobożne.
O Święta Dziewico, moja Dobra Matko, jakże szczęśliwi są - powtarzam to
jeszcze raz w uniesieniu serca - jakże szczęśliwi są ci, którzy nie ulegają błędnemu
do Ciebie nabożeństwu, co wiernie strzegą Twoich ścieżek, Twych rad i rozkazów!
Lecz jakże nieszczęśliwi i przeklęci są ci, którzy nadużywając nabożeństwa do
Ciebie, nie zachowują przykazań Twego Syna:
Przeklęci są odstępujący od Twych przykazań! (Ps 119,21)
