ta lektura do poduszki to nie jest najlepszy pomysł, bo Bioton tłumaczy się i wmawia równoważność insuliny rekombinowanej z analogami, co jest przecież bzdurą i dobrze o tym wszycy wiedzą.
Nawet na rynku rosyjskim sprzedają się analogi produkowane przez trzy największe światowe koncerny.
Bio musi się tutaj rozwinąć, by mieć szanse na wymagających rynkach i to jest oczywiste.
*******************************************************
ze strony firmowej Biotonu (jeszcze raz ) :
W chwili obecnej, na świecie dostępne są cztery rodzaje insulin:
insulina zwierzęca − pozyskiwana z trzustek zwierzęcych (najczęściej dawcami są świnie jak również krowy i psy). Technologia produkcji jest bardzo skomplikowana, do dziś istnieją nierozwiązane problemy z oczyszczeniem. Wieprzowa insulina ma budowę bardzo zbliżoną do ludzkiej (różnica dotyczy tylko jednego aminokwasu), mimo to immunizuje i alergizuje pacjentów powodując liczne powikłania terapii. Obecnie w krajach wysokorozwiniętych wychodzi z użycia;
insulina humanizowana − insulina wieprzowa, w której metodą chemiczną wymienia się jeden aminokwas dzięki czemu uzyskuje się cząstkę o budowie zbliżonej do ludzkiego hormonu. Mimo to preparat ten jest pozbawiony większości zalet insulin ludzkich posiadając większość wad insulin zwierzęcych;
insulina ludzka − produkt uzyskany dzięki technologii opartej na zdobyczach inżynierii genetycznej. Bakterie lub grzyby, do których wprowadzono ludzki gen kodujący insulinę, wytwarzają ten hormon w procesie fermentacji. Uzyskany produkt jest identyczny z insuliną wytwarzaną przez trzustkę człowieka. Insulina ludzka to prawdziwy przełom w leczeniu cukrzycy, pozwalający na znaczną poprawę komfortu życia i rokowań u chorych na cukrzycę obu typów. Tę technologię stosują, między innymi, Novo Nordisk, Eli Lilly, Aventis oraz BIOTON; oraz
analog insuliny ludzkiej − insulina ludzka, w której wymieniono jeden lub parę aminokwasów, dzięki czemu uzyskuje się szczególne właściwości produktu. Zazwyczaj chodzi tu o czas działania, który może być krótszy lub dłuższy w porównaniu z insuliną ludzką. Preparaty te, bardzo wygodne dla pacjenta, zdobyły 10−15% rynku w Europie Zachodniej i USA, według danych IMS Health. Prowadzone są badania nad odległymi wynikami leczenia tymi preparatami. Analogi insuliny ludzkiej wytwarzają koncerny Aventis (długodziałający), Eli Lilly (krótkodziałający) oraz Novo Nordisk (oba typy).
********************
analog ludzkiej insuliny, który powstał przy wykorzystaniu technik inżynierii genetycznej. Od ludzkiej insuliny różni się tylko jednym aminokwasem w łańcuchu. Jest przejrzystym, bezbarwnym, wodnym roztworem.
Preparat charakteryzuje się bardzo dobrym wchłanianiem z tkanki podskórnej, szybszym początkiem i krótszym czasem działania niż insulina ludzka. Początek jego aktywności następuje po 10-20 minutach, maksimum po 1-3 godzinach. Całkowity czas działania wynosi 3 do 5 godzin.
Tak jak w przypadku wszystkich insulin czas działania może różnić się w zależności od dawki, miejsca wstrzyknięcia, przepływu krwi, temperatury i stopnia aktywności fizycznej pacjenta. Tak jak w przypadku wszystkich insulin podskórne wstrzyknięcie w tkankę podskórną brzucha zapewnia szybsze wchłanianie niż w przypadku wstrzyknięć w inne miejsca.
Preparat można stosować w każdym przypadku cukrzycy, w którym niezbędne jest leczenie insuliną. Jest szczególnie przydatny w systemie podawania poposiłkowego, naśladującego naturalne wydzielanie insuliny. Preparat można także stosować w konwencjonalnym leczeniu insuliną jako dodatkową dawkę przed głównym posiłkiem.
***************************************************
Analogi insuliny ludzkiej
Czym są analogi insuliny?
Analogi są pochodnymi insuliny, sztucznie wytworzonymi cząsteczkami, niewystępującymi w przyrodzie.
Analogi insuliny otrzymuje się wykorzystując najnowocześniejszą biotechnologię, w wyniku której zachodzi zmiana w cząsteczce insuliny jednego lub kilku aminokwasów. Zmiana w cząsteczce insuliny powoduje zmianę właściwości, związanych głównie z jej wchłanianiem się z tkanki podskórnej do krwi. Konsekwencją jest przyspieszenie działania (analogi szybko działające) lub jego wydłużenie (analogi długo działające). Analogi insuliny umożliwiają lepsze leczenie cukrzycy, poprzez zapobieganie wzrostowi poziomu cukru po posiłku, tzw. glikemii poposiłkowej (GPP) i wyrównanie zapotrzebowania na insulinę przez całą dobę.
Glikemia poposiłkowa GPP
Ostatnie badania wskazują, jak bardzo istotny jest pomiar GPP bowiem istnieje powiązanie między poposiłkowym poziomem glukozy a zwiększonym ryzykiem wystąpienia chorób układu krążenia (ryzyko to jest większe 2-4 razy dla chorych na cukrzycę). Chorzy na cukrzycę z wysokim poziomem PPG są bardziej narażeni na choroby związane z układem krążenia od tych pacjentów, u których stwierdzono podwyższony poziom glukozy przed posiłkiem lub na czczo. Wyniki te sugerują, że poziom GPP jest lepszym wskaźnikiem zagrożenia komplikacjami sercowo - naczyniowymi, niż wysoki poziom glukozy przed posiłkiem.
W związku z tak dużym znaczeniem tego parametru powstała międzynarodowa grupa ekspertów, zrzeszająca lekarzy diabetologów z USA, Europy i Japonii, skupiająca się na możliwości wykorzystania posiłkowej regulacji poziomu glukozy (PGR ang. Prandial Glucose Regulation), jako kluczowego czynnika właściwej kontroli przebiegu choroby. Posiłkowa regulacja poziomu glukozy we krwi opiera się na aktywnej kontroli poziomu glukozy przed posiłkiem i na utrzymaniu jej właściwego poziomu po posiłku < 135 mg/dl.
Cukrzyca zaczyna urastać do problemu epidemii (WHO szacuje, że w roku 2025 liczba chorych na cukrzycę wzrośnie do 300 milionów). Lekarze diabetolodzy sądzą, że jeśli ma być zrobiony krok do przodu w kontroli przebiegu cukrzycy, profesjonalna opieka zdrowotna powinna przykładać równą wagę do wartości:
poziomu cukru we krwi:
po posiłku,
na czczo,
oraz poziomu hemoglobiny HbA1c jako wskaźnika kontrolującego długotrwałe leczenie cukrzycy (ok. 3 miesiące),
Wiele osób z cukrzycą umiera na choroby układu krążenia, jako powikłanie cukrzycy, a można ryzyko zmniejszyć aktywną kontrolą GPP.
Bardzo ważna jest zmiana tradycyjnego podejścia do leczenia cukrzycy, dostosowanie go do najnowszych osiągnięć, w tym także wprowadzenie PRG, czyli posiłkowej regulacji poziomu cukru we krwi.
Skuteczne, bezpieczne, wygodne leczenie cukrzycy – korzyści ze stosowania analogów:
Przeciwdziałanie późnym powikłaniom cukrzycy poprzez uzyskiwanie lepszych wyników:
w poziomach cukru we krwi po posiłku,
hemoglobiny glikowanej HbA1c
Zmniejszenie ilości hipoglikemii – zmniejsza się ryzyko kumulacji dawek insuliny nawet przy częstych wstrzyknięciach dzięki czemu leczenie cukrzycy jest znacznie bezpieczne.
Wygoda stosowania – analogi szybko działające wchłaniają się bardzo szybko do krwi, można więc je wstrzykiwać bezpośrednio przed posiłkiem (nie jest potrzebne zachowanie 30 - 45-minutowej przerwy między wstrzyknięciem a początkiem posiłku, jak w przypadku insuliny ludzkiej).
Łatwa modyfikacja dawki – w zależności od wielkości posiłku, insulinę można podawać bezpośrednio po posiłku bez szkody dla wyrównania glikemii.
Elastyczność trybu życia - możliwość dodatkowego podania 1 - 2 jednostek analogu szybko działającego w przypadku nieplanowanego posiłku.
Zmniejszenie liczby posiłków – z powodu krótkiego profilu działania stężenie analogu insuliny we krwi szybko się obniża do poziomu podstawowego, dlatego można wyeliminować dodatkowe posiłki i przekąski, które mają ochronić przed wystąpieniem hipoglikemii (niedocukrzenia - znacznym i groźnym spadkiem poziomu cukru we krwi). Możliwość rezygnacji z dodatkowych przekąsek między posiłkami pozwala na łatwiejsze uzyskanie i utrzymanie należnej masy ciała.
WNIOSKI - rynek ogromny, ale Bio musi mieć produkt nowej generacji